BUGÜN DEĞİL DE NE ZAMAN?

Bütün dünyayı saran Koronavirüs nedeniyle tüm dünya da olduğu gibi ülkemizde de çok sayıda işyeri kapandı ya da kapatıldı. Yüzbinlerce insan işini kaybetti. Devletimiz bütün kurumları ile birlikte bu olumsuzluklar karşısında gereken tedbirleri alıyor ve almaya devam ediyor. Bundan en küçük bir şüphemiz yok. Ancak, milletin sırtından karlarına kar katan bankalar, elektirik ve doğalgaz dağıtım şirketleri, devlet desteği ve teşfikleri ile ithal eden, para kazanan, üretim yapan bazı büyük işletmeler her nedense bu olumsuz durumda dahi fırsatçılık yapmaktan geri durmuyorlar. Vatandaşın derdi yoksulluğu kimsenin umrunda değil. Onlar zamlarına zam, karlarına kar, faizlerine faiz katmakla meşgüller.

Geçenlerde Resmi Gazete de yayımlanan bir tebliğe göre elektrik dağıtım ve tedarik şirketlerinin temsil, ağırlama ve seyahat gibi bazı harcamaları 5 yıl daha elektrik faturalarına yansıtılacak.

Öyle bir süreçteyiz ki, toplumsal kırılmaların beslediği ekonomik darboğazı yaşıyoruz...
Asıl sorun, ekonomik krizin beslediği sosyal kırılmalar başlayınca olacaktır...
Eğitim problemleri, aile parçalanmaları, işsizlik, ruhsal çöküntüler vb vb...

Evde kal demek kolay. Bu millete 'Evde kal.' demek kolay, kal dedin mi millet kalıyor zaten. Önemli olan milleti evde tutmak. Bunun için de vatandaşın geçim sıkıntısını, borcunu, faizini, kredisini çözmemiz gerekiyor.

Devletimizin, uygulamaya koyduğu bazı önlemlerle bir nebze olsun milletimizin derdine çare olsa da bu yeterli değil. Devletimize ait Türk Kızılay'ı, AFAT vb. yardım kuruluşları ve bazı özel vakıf ve dernekler yardıma muhtaç vatandaşlarımıza yardım için elinden geleni yapıyor ve yapmaya çalışıyor ama bu yetersiz. Devletin yapamadığı, ulaşamadığı, göremediği mağduriyetler olabilir. Bu zorlu günlerde herşeyi devletten beklemek elbette doğru değil. Devletin milletin kaynaklarını emeklerini birikimlerini sömürenlerden beklentimiz yok zaten. Devletin ulaşamadıklarına da biz ulaşalım.

Bu zorlu ve çetin günlerde, dara düşmüş, işini kaybetmiş insanları arayıp bulalım, samimiyetle onların halini hatırını soralım, yüküne omuz verelim, yarasına merhem olalım.
Bugünler de elbette gelip geçecek, acılar, sıkıtılar unutulacak ama geriye sadece yaptığımız bu iyilik ve güzellikler kalacak.